De weg naar mezelf

6 januari 2020. Na een lange werkdag zat ik op de bank en de deurbel ging. Ik wilde opstaan en dit lukte niet. Ik was helemaal niet lekker ineens. Griepje ofzo. Maar het voelde anders. Toch dacht ik er niet teveel bij na. Over een paar dagen weer aan het werk dacht ik. Schouders eronder en door.

​

Maar ik wist diep van binnen dat dit anders was. Ik ging me steeds slechter voelen. Ik was extreem moe. Mijn hele lichaam deed pijn. Ik ging zelfs naar de huisarts en die stuurde me weg met medicatie. Een lange weg volgde. Tientallen ziekenhuisbezoeken, artsen en onderzoeken in het jaar daarna. ‘Niks te vinden, goed nieuws mevrouw!’

​

Leer er maar mee leven

Ondertussen voelde ik mij steeds zieker en niet gehoord. Ik kon op een gegeven moment de trap niet eens meer op en aankleden was op de meeste dagen te veel. Ik had een rolstoel nodig om even naar buiten te gaan. Ik had erg veel last van PEM (extreme vermoeidheid na inspanning). En dan waren er nog alle vage klachten die ik had. Van totale overprikkeling, hartkloppingen, tot pijn tot brainfog en extreme allergische aanvallen die niemand kon verklaren. En de lijst was nog veel langer. Je kon het bijna zo gek niet bedenken, of ik had het.

Uiteindelijk werden er allerlei diagnoses gesteld van ME/CVS (chronische vermoeidheid), chronische lyme, clusterhoofdpijn, tot later long covid. Elke arts had een andere mening. Maar uiteindelijk hadden ze allemaal dezelfde boodschap: Leer er maar mee leven.

​

Er volgde een reeks aan therapieën en revalidatie trajecten die mij niet hielpen. De angst was groot. De klachten werden nog erger. Maar ik wist dat er ergens een uitweg moest zijn. Dit kón het toch niet zijn op mijn 37e? Dat weigerde ik te geloven. Nu weet ik gelukkig dat er een weg hier uit was, en die kan er ook zijn voor jou.

​

De weg er uit

Ik bleef zoeken totdat iemand mij wees op het boek 'The Mindbody prescription' van Dokter Sarno. Eerst werd ik boos en heb ik het boek aan de kant gegooid en 3 maanden lang laten liggen. ‘Het zit niet tussen mijn oren! Ik ben niet gek!’

Maar uiteindelijk bedacht ik me dat het ook geen kwaad kon. Want ik wist het écht niet meer.

Toen ik begon met lezen wist ik het meteen. Dit is het. Tranen van opluchting. Was ik toch niet gek. Ik geloofde meteen dat dit de weg eruit was. En dat was het ook.

​

Ik verdiepte mij in de TMS/ mindbody visie. Deze visie gaat er vanuit dat een emotionele blokkade kan leiden tot een overprikkeld zenuwstelsel en chronische klachten. Ik snapte nu wat er aan de hand was en ging met mijn emoties aan de slag. De angst verminderde. De klachten ook. Ik ging weer leven in plaats van overleven!

​

Ik heelde meer dan ik had kunnen bedenken

Ik ben mij steeds meer gaan verdiepen in deze methode en alles wat daarbij hoort. Ik was na een half jaar al heel ver hersteld. Gaandeweg kwam ik er ook achter dat veel andere vage klachten, die ik achteraf gezien al tientallen jaren had, ook verdwenen. Mijn prikkelbare darm is helemaal beter, mijn hoofdpijn en schouderpijn zijn weg, rosacea is opgelost, allergieën verdwenen, mijn tinnitus is weg (ik dacht al 20 jaar dat ik permanente gehoorschade had) en ik hoef niet meer elke nacht 3 keer te plassen. Hoe mooi is dat!

​

Het laatste puzzelstukje

Maar ik bleef één klacht houden, die maar niet helemaal over wilde gaan. Een nieuwe klacht eigenlijk, die was ontstaan toen alle andere bijna weg waren. Ik had slikklachten, ook wel dysfagie genoemd. Ik wist meteen dat dit ook een mindbody klacht was. Maar waarom bleef deze hangen en was de rest weg?

​

Eind 2023 kwam ik de stressortherapie tegen. Oud-neuroloog Marten Klaver legt hierin d.m.v. de limbische verklaring uit hoe chronische klachten ontstaan in het brein. Het laatste stukje van de puzzel. Ik snapte opeens wat ik tot dan toe nog miste. Ik had die éne, ontzettend enge emotie nog niet onder ogen durven zien.

 

Met behulp van Marten en stressortherapie vond ik mijn stressor en kon ik ermee aan de slag. De werkelijke oorzaak van al mijn klachten. Ik ging tegelijkertijd ook de opleiding tot stressortherapeut doen. Dit heeft mij nog meer diepgaande inzichten gegeven, die ik meteen op mezelf toegepast heb. Dit maakte de opleiding nog waardevoller. Ik ben inmiddels helemaal hersteld. Ik ben dichter bij mezelf dan ooit. Ik leef vanuit mijn gevoel en heb echt leren luisteren naar mijn lichaam. En dit gun ik jou ook!